• Deze soort komt enkel voor in de gebieden waar de waardplant staat. Vooral dus aan de kust waar zulte (ook wel zeeaster genaamd) staat. Ook komt deze plant massaal voor in het Antwerpse havengebied.
• Het is niet geheel duidelijk hoe de soort overwintert.

• Opmerkelijk is dat de gang wegbuigt net voor of net wanneer de frassloze larvekamer wordt uitgevreten.

• Deze soort komt voor op ingevoerde planten zoals Gonospermum fruticosum en Argyranthemum frutescens, deze planten zijn afkomstig van de Canarische eilanden. 

• Deze mijnen zijn gemakkelijk te herkennen door de zijgangetjes die zich telkens bevinden aan een bocht in de hoofdgang.
• In Groot-Brittannië komt de soort ook voor op Ulmus procera en op Ulmus carpinifolia.
• Gelijkende soort is Bucculatrix ulmifoliae maar deze soort heeft de doodlopende zijgangetjes niet en is ook een stuk algemener.

• Deze mijnen vallen vanop een afstandje goed op.
• Deze soort bleek vroeger zeldzamer te zijn maar tegenwoordig kan ze overal in België worden waargenomen waar de voedselplant staat.

• Deze soort is vooral te vinden aan de oevers van rivieren, stromen en meren.
• Rupsen zijn te vinden op meerdere soorten Glyceria, Potamotegon en Sparganium. De laatste is de voornaamste waardplant.

• Een niet zo gewone soort die verspreid voorkomt in België.
• Op de website van Willem Ellis staan nog een aantal andere planten zoals Carduus bourgaei, Centaurea exarata, nigra, spaerocephala, Cirsium creticum, Cynara cardunculus, Galactites tomentosa en Klasea integrifolia. Dit zijn echter planten die bij ons zo goed als niet te vinden zijn.

• De soort heeft een voorkeur voor bosranden en open plaatsen in het bos.

• Nieuw ontdekt door Tymo Muus in 2021.
• Ondertussen in 3 provincies opgemerkt.

• Nieuw ontdekt door de Werkgroep Bladmineerders van de V.V.E. in 2019.

• Nieuw ontdekt in ons land door Ruben Recour en Diederik D'Hert in De Panne-Oosthoek.
• Deze soort komt voor in droge zanderige habitats. Op zonnige randen van dennen- of gemixte bossen.

• De mijn is niet te onderscheiden van die van Elachista luticomella. 

• Zeer zeldzaam in ons land, het is van voor 1980 geleden dat deze soort nog werd waargenomen in ons land.

• Verwelkte en verkleurde bladeren kunnen wijzen op de aanwezigheid van rupsen in de wortels.

• Het zijn enkel de jonge rupsen die mineren, later na de overwintering voeden ze zich met de bloemknoppen en de jonge bladeren.

• Dit zeldzaam motje werd enkel waargenomen in de provincie Oost-Vlaanderen en Antwerpen.

• Een niet zo gewone soort die echter de laatste jaren meer en meer wordt opgemerkt.
• De soort kan ook nog, maar in zeldzame gevallen, op Populus tremula voorkomen. 

• Een gewone soort op allerlei wilgensoorten, nog niet waargenomen in de provincie Luxemburg.

• Deze soort heeft een hele waaier aan waardplanten. Vooral Betulaceae en Rosaceae.
• Deze algemene soort variëert in aantal van jaar tot jaar.
• De mijn is gemakkelijk te herkennen aan de slanke lange kronkelende gang waarin het frass steeds in een centrale lijn ligt.

• Deze soort werd door Chris Snyers nieuw ontdekt in België, daarna werd ze opnieuw gevonden door Stéphane Claerebout. Een artikel over deze soort is in voorbereiding en wordt later gepubliceerd. 

• Op Beuk (Fagus sylvatica) komen twee soorten Nepticulidae voor die gelijkaardige mijnen maken.

1. Bij Stigmella hemargyrella wordt het eitje aan de bladrand gelegd of niet ver daarvan. Dus de gang loopt van de bladrand in de richting van de hoofdnerf.

• Nieuw ontdekt in België in 2021 in de provincie West-Vlaanderen door de Werkgroep Bladmineerders.
• Een artikel over deze soort zal verschijnen in één van de volgende edities van het wetenschappelijke tijdschrift Phegea.

• Een soort die overal kan worden waargenomen maar nooit in hoge aantallen.

Gelijkaardige mijnen:

• Stigmella continuella: De begingang cirkelt een aantal keer rond de plaats van eiafleg. Met gevolg een bruine plek waar het ei is afgelegd door afsterven van bladweefsel.
• Stigmella luteella: Ook hier cirkelt de gang een aantal keer rond de plaats van eiafleg en ligt het frass in een centrale korrelige lijn.

• Het is soms moeilijk om mijnen van Stigmella minusculella en Stigmella pyri uit elkaar te houden. Bewoonde mijnen van Stigmella pyri zijn over het algemeen later te vinden dan Stigmella minusculella en ook de kleur van de rups is kenmerkend. De rups van Stigmella minusculella is heldergroen terwijl de rups van Stigmella pyri blauwachtig groen is.

• Doordat de eitjes aan de beide zijden van het blad kunnen worden afgelegd kan er verwarring ontstaan met Stigmella salicis. Bij die soort ligt het eitje aan de onderzijde. Dus mijnen waarbij het eitje aan de bovenzijde ligt zijn zeker van Stigmella obliquella, wanneer het aan de onderzijde ligt is de kleur en de kop van de rups doorslaggevend. Stigmella obliquella = bruine kop (rups ambergeel) * Stigmella salicis = bleekbruine kop (rups geel).
• De soort prefereert eerder de smalbladige wilgensoorten.

• Na onderzoek van Erik van Nieukerken werd deze soort nieuw gevonden zowel in Nederland als België op basis van foto's die op waarneming.nl als waarnemingen.be stonden.
• Deze soort overwintert als vlinder ergens tussen schors van bomen in de buurt van de berken waarop ze gemineerd hebben. Vooral onder plataanschors!

• Op hazelaar (Corylus avellana) zijn de mijnen van Stigmella floslactella en Stigmella microtheriella over het algemeen nog uit elkaar te houden door de begingang waarin het frass bij Stigmella microtheriella in een smalle centrale lijn ligt terwijl bij Stigmella floslactella de begingang zo goed als volledig is gevuld. Maar door variatie in de mijnen kan het soms moeilijk worden.

• Recentelijk ontdekt in België in 2009 door Jean-Yves Baugnée.
• Wanneer het frass bij Stigmella nylandriella in een centrale lijn ligt (wat niet zo vaak gebeurt) dan kan er verwarring ontstaan met Stigmella magdalenae. De mijn van Stigmella nylandriella is over het algemeen langer en ligt vaker aan de bladrand.
• Ook op Amelanchier spicata (Dwergkrent).

• De mijn lijkt sterk op die van Stigmella confusella. Er is echter een groot verschil, bij Stigmella lapponica vult het groene frass de beginmijn volledig, terwijl het frass bij confusella in de gehele gang in een centrale lijn ligt (duidelijk op foto 1 in galerij mijn)
• Mijnen van deze soort kan men reeds vinden in mei of juni. Mijnen van de eerste generatie zijn schaars.

• Voor het eerst ontdekt aan de kust in 2018.

• De mijnen gelijken op die van Stigmella oxyacanthella. Bewoonde crataegella-mijnen worden gevonden in juli, terwijl de bewoonde mijnen van oxyacanthella te vinden zijn in september en oktober. Ook liggen de windingen van de gang bij oxyacanthella meestal losser dan bij crataegella.

• Op Rosa. sp. komen in ons land twee soorten uit het genus Stigmella voor nl. Stigmella anomalella en Stigmella centifoliella. Daarnaast kan er in Wallonië op dezelfde plantensoorten nog een derde soort voorkomen, eentje uit het genus Ectoedemia. Maar deze mijnen zijn totaal verschillend, zie ook Ectoedemia angulifasciella.

• Meestal meerdere mijnen per blad.
• Mijnen van Stigmella betulicola lijken op die van Stigmella luteella. Alleen dat het eerste deel van de mijn bij luteella zeer sterk is gewonden terwijl dat bij Betulicola minder is. Ook liggen de windingen bij Stigmella betulicola minder dicht opéén gepakt.

• De mijnen zijn moeilijk te onderscheiden van Stigmella ruficapitella en samiatella die op dezelfde waardplanten voorkomen.

• Sinds 2006 is deze soort uit elke provincie gemeld. Het is een gewone soort die overal in aantal kan voorkomen.
• Er zijn twee soorten gangmijnmakende Nepticulidae die op Acer-soorten voorkomen bij ons.

1. Acer campestre (Spaanse aak of veldesdoorn) en platanoides (Noorse esdoorn): Stigmella aceris
2. Acer pseudoplatanus (gewone esdoorn): Stigmella speciosa

• Deze soort kan massaal optreden op allerlei soorten Brassicaceae.
• Het koolmotje is een trekvlinder die in sommige gevallen in de maanden mei tot augustus met 1000-den ons land kan bereiken/doortrekken, vaak in noord tot noord-oostelijke richting. Zo was 2016 een topjaar voor deze soort. Er werden bijna 91.000 exemplaren waargenomen in ons land (bron: waarnemingen.be).
• Deze soort is vrij algemeen en plant zich hier voort vanaf het begin van de zomer. In warme jaren kan deze soort explosief optreden.

• Het meest op populieren maar deze soort kan ook op sommige Salix soorten voorkomen. 

• In Zweden ook op andere soorten Ribes zoals Ribes nigrum en Ribes rubrum.