De rups van deze soort maakt een lange gangmijn die zich nauwelijks verbreedt. De mijn blijft in de bladschijf in tegenstelling tot Phyllocnistis saligna die zowel op de stengel als in het blad kan voorkomen.  Het frass van de rups ligt in een zeer smalle centrale lijn van begin tot einde. De mijnen van deze soort zijn gelig van kleur vandaar de naam geel-slakkenspoormot.