You are here
Stigmella tityrella (Stainton, 1854)
Het ei wordt altijd afgezet aan de onderkant van het blad in een oksel van de hoofdnerf en zijnerf.
De bleek groen-gele rups heeft een donkerbruine kop. De rups bezit ook een aantal donkere ventrale platen.
De mijn start als een smalle gang die vertrekt vanuit een oksel tegen de hoofdnerf. In de begingang ligt het frass in een centrale lijn, maar het kan de gang ook bijna volledig vullen (zoals te zien is op de meeste foto's). In het tweede gedeelte van de mijn ligt het zwarte frass eerder korrelig / draadachtig opeengepakt in een brede band.
De mijn ligt tussen twee nerven en kronkelt daartussen in de richting van de bladrand.
De cocon is geelachtig.
- Op Beuk (Fagus sylvatica) komen twee soorten Nepticulidae voor die gelijkaardige mijnen maken.
- Bij Stigmella hemargyrella wordt het eitje aan de bladrand gelegd of niet ver daarvan. Dus de gang loopt van de bladrand in de richting van de hoofdnerf.
- Bij Stigmella tityrella wordt het eitje in een nerfoksel aan de hoofdnerf afgelegd. Dus bij deze soort loopt de gang van aan de hoofdnerf in de richting van de bladrand.
Komt in elke provincie in België voor soms in aantal maar nooit massaal.
De soort komt zo goed als overal in Europa voor. (verspreidingskaart)
De motjes vliegen in twee generaties van eind april tot begin juni en dan terug van juli tot augustus. Minerende rupsen kunnen worden gevonden tot eind oktober/begin november.
