You are here
Stigmella ulmivora (Fologne, 1860)
Het ei wordt afgelegd aan de bladonderzijde dicht tegen een nerf.
De rups is felgroen.
De mijn is zeer variabel afhankelijk van de dikte van het blad. Ook waar het blad hangt speelt een rol. Bij de in de zon hangende bladeren zijn de mijnen korter en eerder recht. Bij bladeren die in de schaduw hangen zijn de mijnen lang en smal.
In de begingang ligt het zwarte frass in een smalle centrale lijn. Het frasspatroon in het latere deel van de mijn is bijzonder variabel (zie foto 3). Soms ligt het frass in een centrale lijn de gehele mijn door (zie foto 8). Maar de gang kan ook zo goed als volledig zijn gevuld met frass dat veelal in boogjes ligt (zie foto 1).
De cocon is bruin tot rood-bruin.
- Op iep kunnen in België twee soorten Nepticulidae voorkomen. Stigmella ulmivora en lemniscella.
- Komt ook voor op Ulmus Hollandica wredei (goudiep).
- Het verschil tussen die twee is makkelijk te zien aan twee gemakkelijke kenmerken:
- De rups van Stigmella ulmivora maakt aan de onderzijde een uitsnede om de mijn te verlaten. De rups is groen.
- De rups van Stigmella lemniscella maakt aan de bovenzijde een uitsnede om de mijn te verlaten. Hier is de rups geel van kleur.
Sinds 2004 overal in België waargenomen behalve in de provincie Luxemburg maar nooit in grote aantallen.
De soort komt zo goed als overal in Europa voor tot zelfs in Rusland. (verspreidingskaart)
De soort heeft 2 generaties waarbij de eerste generatie zeer schaars is. Motjes vliegen in juni en de meeste mijnen zijn te vinden in september.
