You are here
Stigmella prunetorum (Stainton, 1855)
Het ei wordt aan de onderkant afgelegd, meestal dicht tegen een nerf maar soms ook tussen de nerven en aan de bladrand.
De rups is bleekgroen en de kop is iets donkerder.
De mijn start als een smalle gang die rondom de positie waar het ei is afgelegd een aantal halve of volledige cirkels vormt. Bij het latere deel van de mijn liggen de windingen losser en volgen soms de bladrand.
Soms liggen de windingen zo dicht tegen elkaar dat een secundaire blaasmijn wordt gevormd.
Het frass ligt in de beginmijn onderbroken en vult de gang bijna volledig. In het latere deel ligt het groenbruine frass in boogjes en lijkt de gang volledig te vullen.
De cocon is bruin tot roodbruin.
- Bij verlaten mijnen verkleurt het gedeelte dat rondom de mijn ligt (goed te zien op de foto's van Fallais (Luik) van Jean-Yves Baugnée).
De soort wordt het meest waargenomen in het zuiden van het land. Met uitzondering van de kuststreek. Recent (2013) ook in aantal waargenomen in de provincie Limburg.
De soort ontbreekt in de meest noordelijk gelegen delen van Scandinavië en ook in bepaalde zuidelijke delen van Europa. (verspreidingskaart)
De motjes vliegen in twee generaties per jaar in mei en juni en dan terug in juli en augustus. Mijnen zijn te vinden tot ver in oktober.
