Familie: Gracillariidae
-
Verspreid over heel België, maar meestal toch erg lokaal en eerder zeldzaam.
-
De mijn is gemakkelijk van op een afstand te herkennen door het zilverachtige uiterlijk.
-
Komt in Zuid-Europa nog op heel wat andere eikensoorten voor, o.a.: Quercus cerris, Q. dalechampii, Q. faginea, Q. ilex, Q. macrolepis, Q. pyrenaica, Q. suber, Q. x turneri.
|
Familie: Gracillariidae
-
Over bijna het hele land verspreid maar toch niet erg gewoon.
|
Familie: Gracillariidae
-
Deze niet zo gewone soort is verspreid over het hele land.
-
De soort is in de literatuur van hele reeks andere soorten Rosaceae vermeld, maar waarschijnlijk gaat het telkens om uitzonderingen. De hoofdvoedselplant is appel (Malus sp.).
|
Familie: Gracillariidae
-
Een gewone soort en verspreid over het hele land. Te onderscheiden van de verwante Caloptilia robustella door de gele driehoeksvlek die aan de voorrand verlengd is tot dichtbij de apex.
-
Buiten de opgegeven waardplanten komt de soort ook op andere soorten Quercus voor.
|
Familie: Gracillariidae
-
Lokaal en zeldzaam, het meest nog in kwekerijen en tuinen met veel Azalea.
-
Ook op allerlei andere soorten en variëteiten van Azalea, maar niet op grootbladige Rhododendron.
|
Familie: Gracillariidae
-
Erg lokaal en zeldzaam, gemeld uit slechts vier provincies.
-
De soort komt het meest voor op zaailingen en erg jonge boompjes.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een plaatselijke en niet talrijke soort, verspreid over het hele land.
-
Ook op andere soorten Fraxinus, Jasminum en Phillyrea.
-
Nagenoeg over het hele land verspreid, nog niet waargenomen in Limburg. Vroeger was de soort uit slechts drie provincies bekend (BR, NA en OV). Het is niet duidelijk of de soort talrijker is geworden tijdens de laatste jaren, of dat er beter is naar uitgekeken.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een redelijk gewone soort in heel België, eenkleurig bruin met meestal een rozig of paarse schijn, vooral bij vers uitgekomen exemplaren.
|
Familie: Gracillariidae
-
Vroeger uitsluitend bekend uit het Zoniënwoud en een enkele, onzekere vermelding uit de Kalkstreek. Meer recent zijn verspreide vondsten gedaan in haast alle Vlaamse provincies.
|
Familie: Gracillariidae
-
Eerste waarneming in België in 2009. Sindsdien heeft de soort zich verspreid over vijf provincies, zowel in het noorden als het zuiden van het land. Zou kunnen verward worden met Caloptilia onustella (Hübner, 1813).
-
In het zuiden van Europa ook op Celtis australis.
|
Saksische esdoornsteltmot
Familie: Gracillariidae
-
Nieuw ontdekt in België tijdens een excursie in Trooz op 22-09-2018.
-
Nadien ook nog gemeld uit de provincie Namen en Luxemburg.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeldzaam. Vroeger alleen bekend uit Brabant en Namur, nu nagenoeg over het hele land verspreid.
-
De soort leeft ook, maar in veel minder mate, op andere Acer-soorten zoals A. platanoides en A. pseudoplatanus.
|
Familie: Gracillariidae
-
De eerste vangst van deze soort uit België kwam uit Kinrooi waar één exemplaar werd verzameld op 04-06-2006.
|
Familie: Gracillariidae
-
Eerste waarneming in België in 1995, nadien iets meer waargenomen in vier Vlaamse provincies.
-
In veel mindere mate ook waargenomen op Betula pubescens. De soort heeft een voorkeur voor zaailingen en jonge boompjes.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeldzamer dan de verwante Caloptilia alchimiella, maar toch op heel wat plaatsen verspreid over het hele land waargenomen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeldzaam, slechts bekend uit Vlaanderen. Eenkleurig maar grondkleur variabel van licht okerkleurig tot donkergrijs.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een eenkleurig bruine soort, die dikwijls met andere Caloptilia-soorten verward wordt. Vroeger enkel vermeld uit het Zoniënwoud, maar momenteel bekend uit 6 Belgische provincies.
-
In zeldzame gevallen ook op ander esdoornsoorten, zoals Acer platanoides en A. saccharinum.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeer zeldzaam in België. Van oudsher bekend uit het Zoniënwoud, nadien slechts eenmaal vermeld uit de provincie Limburg.
-
De soort leeft erg monofaag op Acer campestre. Meldingen van Acer pseudoplatanus dienen gecontroleerd te worden. De soort zou in de hogere delen van een boom voorkomen, van 2 tot 4 m hoogte.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een gemakkelijk herkenbare soort Caloptilia. Vermeld uit het hele land en gewoon.
|
Familie: Gracillariidae
-
Niet zo gewoon, bekend uit vijf provincies, maar waarschijnlijk op vele plaatsen over het hoofd gezien.
-
In 2020 in de provincie Luxemburg ook gevonden door de Bladmijnenwerkgroep op Persicaria bistorta (adderwortel), tot die dag was deze soort nog nooit waargenomen op deze plant!
|
Familie: Gracillariidae
-
Deze adventieve soort die oorspronkelijk uit Noord-Amerika komt werd nog nooit eerder uit ons land gemeld tot nu. Verschillende bladmijnen met rupsen werden gevonden in een bloemstuk versierd met bladeren van Gaultheria shallon - Gevonden in maart 2018 in plantenzaak Nimita - uw groen expert te Paal / Beringen (pro. Limburg)
-
In Nederland zijn er wel al een groot aantal meldingen van bladmijnen, telkens in bloemboeketten (Met dank aan Willem Oosterhof voor de vele foto's).
|
Familie: Gracillariidae
-
In 1999 voor het eerst uit België bekend geworden in het park van Tervuren. Sindsdien verspreid over het hele land en soms massaal.
-
Werd ook al op allerlei andere waardplanten gevonden zoals Aesculus pavia, Acer pseudoplatanus en zelfs Ostrya carpinifolia. In Koersel ook gevonden op Corylus avellana (hazelaar).
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeldzaam in België, van oudsher enkel bekend uit de Kalkstreek, maar blijkbaar slecht onderzocht want sinds 2008 dook de soort in heel wat nieuwe vindplaatsen op.
-
Sindskort (2012) ook waargenomen op Pentaglottis sempervirens (overblijvende ossentong) in Wielsbeke. En in Mol (2013) ook gevonden op Echium plantagineum (weegbreeslangenkruid)
|
Familie: Gracillariidae
-
In het hele land verspreid waargenomen, meestal lokaal maar nooit echt talrijk.
-
Ook op allerlei andere soorten Hypericum, o.a. H. adenotrichum, H. elegans, H. hircinum, H. humifusum, H. olympicum, H. rhodoppeum en H. calycinum.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een van de gewoonste Gracillariidae-soorten in België, overal talrijk waargenomen. De rups veroorzaakt soms zelfs schade aan hagen.
-
Buiten de opgenoemde waardplanten ook op tal van andere struiken, maar meestal wordt de ontwikkeling afgebroken vooraleer er nieuwe vlindertjes ontstaan.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een erg lokale en zeldzame soort in België, slechts bekend uit drie provincies: Antwerpen, Luik en West-Vlaanderen. In 2013 hebben we de soort uitzonderlijk massaal aangetroffen in Kinrooi (Lim.), 100den mijnen werden waargenomen op bijvoet. Op bijna alle planten zaten mijnen!!!
|
Familie: Gracillariidae
-
Een Amerikaanse soort verovert Europa.
-
Als men onder een acasia gaat staan dan valt de witte onderkant van de mijn onmiddellijk op.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een niet zo gewone soort in België, het meest nog gemeld uit Vlaanderen.
-
Ook op andere Fabaceae.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een zeer zeldzame soort in België, vermeld uit vijf provincies, maar meestal gaat het om oude gegevens. Enkel in de kuststreek en Luik blijkt de soort nog voor te komen.
-
De soort komt ook op andere Fabaceae voor, o.a.: Ononis spinosa.
|
Familie: Gracillariidae
-
Deze soort werd door Jean-Yves Baugnée voor het eerst in België gevonden in 2007 in Hour, provincie Namen. Daarna werd ze niet meer gezien...tot er in 2018 terug één mijn werd gevonden in Kontich (Ant.) door Koen Maes en een 6 tal mijnen in Peer ~ De Vallei van de Abeek (Lim.) door de Werkgroep Bladmineerders. De jaren nadien hier en daar soms in aantal gevonden.
-
In het zuiden van Frankrijk is Parectopa robiniella heel algemeen. Macrosaccus robiniella daarentegen is daar heel wat zeldzamer.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een gewone soort, vrijwel in alle provincies waargenomen.
-
Ook op andere Rosaceae, o.a.: Crataegus coccinea, C. douglasii, C. flava, C. laciniata, C. mollis, C. pentagyna, C. rivularis, C. spathulata; Crataemespilus arnieresi, C. grandiflora.
|
Familie: Gracillariidae
-
Verspreid over bijna heel België en geregeld waargenomen, zij het nooit talrijk.
-
Ook op andere berkensoorten, o.a.: Betula papyrifera en B. nana.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een erg lokale en zeldzame soort in België, slechts op een paar plaatsen waargenomen.
|
Familie: Gracillariidae
-
De gewoonste Parornix-soort in België, wordt overal waargenomen waar hazelaar (Corylus avellana) groeit, soms talrijk.
-
Strikt monofaag op Corylus avellana.
-
In 2014 werd deze soort ook op Corylus colurna (Turkse hazelaar) gevonden door Bart Uitterhaegen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Niet talrijk, maar verspreid over het hele land, het meest nog in Vlaanderen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Enkel bekend van oude waarnemingen uit het Zoniënwoud en het zuiden van het land.
-
Ook op de verschillende cultuurvormen van de gewone pruim (Prunus domestica).
-
Prunus spinosa is de voornaamste waardplant.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een zeldzame soort, waargenomen in de Kuststreek, de Kempen en de Kalkstreek.
-
Ook op andere Rosaceae, o.a. Cotoneaster nebrodensis.
|
Familie: Gracillariidae
-
Vroeger enkele waarnemingen, vooral uit het zuiden van het land. De laatste jaren meer waargenomen in Vlaanderen. Het blijft een redelijk zeldzame soort.
-
Ook op Prunus domestica en in mindere mate op andere Prunus-soorten.
|
Familie: Gracillariidae
-
Voor het eerst als mijn in België gevonden door Chris Snyers in 2007. Nadien werden bijna jaarlijks mijnen aangetroffen op ingevoerde bladeren op mandarijnen.
-
Ook werden door Chris Snyers in een plantenserre te Wilrijk begin 2013 verse mijnen gevonden op citrusplanten. Er kan verondersteld worden dat er in de serre imago's hebben rondgevlogen.
-
Phyllocnistis citrella wordt in sommige landen aanzien als een pestsoort. Ze kan ernstige schade toebrengen aan de planten binnen de familie van de Rutaceae, voornamelijk het genus Citrus.
|
Familie: Gracillariidae
-
in 2018 voor het eerst in ons land gevonden op populier. Ondertussen bijna overal in Vlaanderen te vinden.
-
In Wallonië enkel in Henegouwen gevonden, maar vermoedelijk ook in andere provincies te vinden.
|
Familie: Gracillariidae
-
Moeilijk van Phyllocnistis xenia te onderscheiden. Alleen met zekerheid uit Brabant gemeld.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een gewone soort op allerlei wilgensoorten, nog niet waargenomen in de provincie Luxemburg.
|
Familie: Gracillariidae
-
De gewoonste Phyllocnistis-soort in België.
-
Populus nigra is de hoofdvoedselplant. De soort leeft ook op andere populierensoorten, maar vermeldingen van P. alba, P. x canescens en P. tremula duiden meestal op verwarring met P. labyrinthella, P. saligna en P. xenia.
|
Familie: Gracillariidae
-
Deze soort werd in Nederland nieuw ontdekt in 2017, kort daarna vonden we met de Werkgroep Bladmineerders eveneens een aantal mijnen langs de Maas in Dilsen-Stokkem.
-
Na verder onderzoek bleek de soort in België al te zijn gezien in 2013.
-
Fel oprukkende soort.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een niet zo gewone soort die echter de laatste jaren meer en meer wordt opgemerkt.
-
De soort kan ook nog, maar in zeldzame gevallen, op Populus tremula voorkomen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een plaatselijke en niet zo gewone soort.
-
Bij meldingen van andere Acer-soorten gaat het meestal om foutieve determinaties, ofwel van de boom ofwel van het motje.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeer lokaal en zeldzaam. In 1982 en 1983 alleen vermeld uit Antwerpen en Namur, sindsdien niet meer waargenomen in België.
-
Komt uitsluitend op zaailingen of erg jonge boompjes voor, die opgroeien in een kruidenrijke omgeving.
-
Sindskort (2014) weer gevonden in ons land in de provincie Antwerpen door Carina Van Steenwinkel.
|
Familie: Gracillariidae
-
Werd vroeger enkele keren gemeld uit Brabant en Namur en is sindsdien nooit meer uit België vermeld.
|
Familie: Gracillariidae
-
Gewoon, vooral in Vlaanderen. In het zuiden van het land maar erg sporadisch opgemerkt. Komt meestal in oude, verwaarloosde appelboomgaarden voor.
-
Leeft ook op andere Malus-soorten. Meldingen van andere Rosaceae betreffen meestal verwante Phyllonorycter-soorten (zie Triberti 2007). Kan in uitzonderlijke gevallen ook op Pyrus spec. worden waargenomen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Lokaal en erg zeldzaam, al lange tijd niet meer uit België gemeld.
-
één waarneming uit Namen van 2011 werd onlangs bevestigd door Willem Ellis.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een redelijk gewone soort, vermeld uit zeven provincies.
-
De soort leeft ook op andere Prunus-soorten, inclusief gekweekte variëteiten, maar ze heeft een duidelijke voorkeur voor Prunus cerasus en Prunus avium. Mijnen op Prunus spinosa betreffen haast altijd de verwante soort Phyllonorycter spinicolella.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeer lokaal en zeldzaam, tot nog toe enkel bekend uit de Kalkstreek in de provincie Namur.
-
Monofaag op pijlbrem.
|
Familie: Gracillariidae
-
Vroeger enkel bekend uit Antwerpen en Brabant. De laatste jaren echter veel meer waargenomen.
-
Plaatselijk zelfs talrijk. Er kunnen enkele mijnen op één blad voorkomen en soms is van een boom haast elk blad gemineerd.
-
Ook op Canadapopulier!
|
Familie: Gracillariidae
-
Gewoon overal waar hazelaar (Corylus avellana) groeit.
-
Monofaag op hazelaar.
-
Werd ook waargenomen op Turkse hazelaar (Corylus colurna) door Bart Uitterhaegen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Opmerkelijk is dat bij deze soort de jonge rups na het maken van de epidermale blaasmijn in die mijn zelf een kleinere tweede mijn maakt in het pallisadeparenchym (duidelijk te zien op de laatste foto in gallerij mijn). De rups leeft een tijdje in deze binnenmijn, later eet de rups het dak van de binnenmijn op. Er blijft dan een zwarte vlek over in het pallisadeparenchym (duidelijk te zien op de tweede foto in gallerij rups).
-
Gewone soort in België.
|
Familie: Gracillariidae
-
Enkel vermeld uit Brabant, Henegouwen en Limburg.
-
Waarschijnlijk ook op andere Rosaceae, zoals Malus, Sorbus e.a., maar verwarring met de andere op Rosaceae Phyllonorycter-soorten is niet uit te sluiten.
|
Familie: Gracillariidae
-
Vroeger gemeld uit Brabant (Zoniënwoud), Luxembourg en Namur, maar reeds lang niet meer uit België vermeld. Waarschijnlijk uitgestorven.
-
Monofaag zomereik.
|
Familie: Gracillariidae
-
Slechts uit zes provincies gemeld en de laatste jaren steeds minder. Hoewel de voedselplant (Salix caprea) talrijk aanwezig is, blijkt de soort op een of andere manier achteruit te gaan.
-
Monofaag op Salix caprea.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een plaatselijk gewone soort, het meest bekend uit Vlaanderen en Luik.
|
Familie: Gracillariidae
-
Verspreid over het hele land, maar nooit erg talrijk.
-
De soort werd ook op aangeplante Ostrya carpinifolia waargenomen, maar vrijwel alle meldingen komen van Carpinus betulus.
|
Familie: Gracillariidae
-
Tamelijk zeldzaam, bekend uit 6 provincies.
|
Familie: Gracillariidae
-
Over het hele land verspreid en redelijk gewoon.
-
In België monofaag op Acer pseudoplatanus.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een gewone soort over haast heel België; nog niet vermeld uit de kuststreek.
|
Familie: Gracillariidae
-
Lokaal en zeldzaam, slechts uit zes provincies vermeld.
|
Gebandeerde wilgenvouwmot
Familie: Gracillariidae
|
Familie: Gracillariidae
|
Familie: Gracillariidae
-
Oorspronkelijk beschreven uit Japan, sindsdien heeft deze soort zich naar het westen uitgebreid. In 2011 heeft ze België bereikt. Op plaatsen waar de voedselplant (linde) groeit, kan de soort erg talrijk worden.
-
Ook op andere lindesoorten, maar Tilia cordata is veruit de voornaamste voedselplant.
|
Familie: Gracillariidae
-
Werd vroeger slechts van enkele lokaliteiten vermeld, maar is ondertussen over het hele land verspreid. Meestal niet gewoon en nooit talrijk.
-
Monofaag op Acer platanoides.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeer lokaal en zeldzaam in België vooral in de streek van de Hoge Venen. De rups leeft monofaag op Vaccinium vitis-idaea.
-
In 2015 voor het eerst in Vlaanderen gevonden in de provincie Limburg.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een redelijk gewone soort in België, talrijker in Vlaanderen dan in het zuiden van het land.
-
Uitsluitend op deze twee soorten els, met een voorkeur voor Alnus glutinosa.
|
Familie: Gracillariidae
-
Zeldzaam en lokaal, slechts uit vijf provincies bekend.
|
Familie: Gracillariidae
-
Vroeger uit slechts drie provincie bekend, nu nagenoeg over het hele land verspreid, maar toch overal zeldzaam.
-
Maar op plaatsen waar veel wollige sneeuwbal staat kan de soort soms massaal aanwezig zijn zoals in Ninove waar we met de werkgroep honderden mijnen vonden.
-
Vrijwel monofaag op Viburnum lantana, maar soms ook op V. opulus en V. Tinus.
|
Familie: Gracillariidae
-
Over heel België verspreid en soms erg talrijk, vooral op zaailingen van zomereik (Quercus robur).
-
De soort komt ook voor op Quercus rubra, één exemplaar uitgekweekt van Amerikaanse eik uit gebied "de wagemanskeel" te Genk.
-
Op sommige zaailingen kunnen haast alle bladeren door talrijke mijnen bezet zijn. Voorkeur voor xerotherme biotopen op zandgrond.
|
Familie: Gracillariidae
-
Tamelijk recente aanwinst voor de fauna, maar nu overal algemeen waar vuurdoorn groeit.
-
Pyracantha coccinea is de hoofdvoedselplant, maar de soort kan zich ook op heel wat andere soort Rosaceae ontwikkelen. Dit gebeurt meestal wanneer de populatie zo dicht is geworden dat bijna alle bladeren van de vuurdoorn zijn bezet door mijnen.
-
Parasitisme bij deze soort is heel hoog.
|
Familie: Gracillariidae
-
Deze soort wordt bij ons het meest op Fagus sylvatica (beuk) gevonden, maar kan ook op heel wat andere soorten Fagus voorkomen zoals Fagus crenata, sylvatica subsp. orientalis, sylvatica asplenifolia, sylvatica 'atropunicea'.
-
Overal waar beuk groeit gewoon, soms talrijk.
-
In zeldzame gevallen wordt een bovenzijdige mijn waargenomen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een zeldzame en warmteminnende soort. Pas in 2000 ontdekt in het uiterste noord-oosten van België. Slechts één jaar later heeft de soort zich over het hele land verspreid.
|
Familie: Gracillariidae
-
Reeds sinds lang niet meer uit België vermeld. Lijkt uiterst sterk op andere Phyllonorycter-soorten die op Rosaceae leven en werd/wordt daar dikwijls mee verward.
-
Voor een zekere identificatie is genitaalonderzoek nodig. Zie Triberti 2007.
-
Na een afwezigheid van meer dan 35 jaar herontdekt in ons land! In Ename werden eind 2014 verschillende mijnen ingezameld op mispel die deze winter werden uitgekweekt. Na genitaalpreparatie werd duidelijk dat het allemaal mespilella's waren!
|
Familie: Gracillariidae
-
Een zeldzame soort die misschien door haar gelijkenis met Phyllonorycter quercifoliella verkeerd wordt gedetermineerd.
-
De voornaamste voedselplanten zijn Quercus-soorten en Castanea sativa, maar de soort leeft ook op tal van andere loofbomen, o.a. Carpinus betulus en Fagus sylvatica.
|
Familie: Gracillariidae
-
Uit bijna heel België bekend, maar nooit talrijk.
|
Familie: Gracillariidae
-
Overal waar Corylus avellana (hazelaar) groeit een gewone soort, soms erg talrijk.
-
Strikt monofaag op hazelaar.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een erg lokale en zeldzame soort in België, komt uitsluitend in de Kalkstreek voor.
-
Vicia sepium (heggenwikke) is de hoofdvoedselplant. Er is een duidelijke voorkeur voor planten die in de schaduw staan en tussen andere kruiden. Komt nog op een aantal andere Fabaceae (vlinderbloemigen) voor, o.a. Lathyrus, Lotus, Medicago.
|
Familie: Gracillariidae
-
Overal waar meidoorn groeit een gewone soort, soms zelfs vrij talrijk.
-
Meidoorn is veruit de gewoonste voedselplant. Daarnaast komt de soort ook voor op andere Rosaceae, zoals Cydonia, Mespilus, Pyracantha, Pyrus en Sorbus.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een steeds gewoner worden soort! Te bestuderen!
-
Salix alba en S. babylonica zijn de belangrijkste voedselplanten. Komt ook op andere Salix-soorten voor en zelfs op Populus alba.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een gewone soort in heel België, het meest waargenomen in Vlaanderen. Soms erg talrijk; een blad kan tientallen mijnen bevatten.
-
Soms worden ook bovenzijdige mijnen aangetroffen (zie foto 2 "gallerij mijn").
|
Familie: Gracillariidae
-
Een gewoon geworden zeldzaamheid!
-
Buiten België ook op Populus euramericana.
|
Familie: Gracillariidae
-
Wellicht de gewoonste Phyllonorycter-soort in België, overal waar eik groeit algemeen en meestal talrijk.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een zeer lokale soort die voornamelijk aan de kust voorkomt.
-
Strikt monofaag op Salix repens.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een erg gewone soort, vooral in Vlaanderen, die soms talrijk voorkomt.
-
Soms meerdere mijnen per blad.
-
Ook op de andere inheemse Alnus-soorten, maar het meest op Alnus glutinosa.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een lokale soort die meestal nooit talrijk voorkomt. De rups verkiest bladeren aan de zonzijde van de boom.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een zeldzaamheid die gewoon geworden is.
-
Strikt monofaag.
|
Familie: Gracillariidae
-
Overal gewoon, het minst in het zuiden van het land. Op sommige wilgen kan men soms honderden mijnen aantreffen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een lokale en niet zo gewone soort in België. De rups leeft op verschillende wilgensoorten.
|
Familie: Gracillariidae
-
Na de iepenziekte gewoon geworden!
|
|
Familie: Gracillariidae
|
Familie: Gracillariidae
-
Haast overal te vinden en meestal in aantal.
-
Op verschillende Rosaceae.
|
Familie: Gracillariidae
-
Van zeldzaam en lokaal naar gewoon en overal.
-
Op sommige plaatsen kan deze soort zeer algemeen voorkomen.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een zeldzame soort die veel gewoner is geworden.
-
Soms meerdere mijnen per blad.
-
Wordt het meest waargenomen op Alnus glutinosa (zwarte els).
-
Altijd bovenzijdig!
|
Familie: Gracillariidae
-
Een redelijk gewone soort in Vlaanderen, zeldzaam en lokaal in het zuiden van het land.
-
De soort kan ook op andere soorten Alnus voorkomen, maar is toch hoofdzakelijk aan Alnus incana gebonden.
|
Familie: Gracillariidae
-
Over het hele land verspreid maar niet overal gewoon.
|
Oranje kamperfoelievouwmot
Familie: Gracillariidae
|
Familie: Gracillariidae
-
Verspreid over het hele land en plaatselijk erg gewoon.
-
Word ook op Ulmus Hollandica Wredei (goudiep) gevonden.
|
Familie: Gracillariidae
-
Een van de gewoonste Phyllonorycter-soorten in België, overal aanwezig waar berk groeit, soms zeer talrijk.
-
Op berk kan ook de meer zeldzame Phyllonorycter cavella voorkomen. Bij deze soort heeft de mijn heel wat meer plooien in de onderepidermis dan P. ulmifoliella. Bij P. ulmifoliella ongeveer 1 tot 6 plooien, bij P. cavella 7 tot 12 plooien.
|
Familie: Gracillariidae
-
Lokaal en zeldzaam.
-
Strikt monofaag op katwilg.
|
Fijngevlekte eikensteltmot
Familie: Gracillariidae
-
Slechts één oude melding uit de provincie Namur. Hoogstwaarschijnlijk uitgestorven.
|
Familie: Gracillariidae
-
Pas in 2009 in België ontdekt in de Kalkstreek. Zeer lokaal en zeldzaam.
-
Tot nu toe is de soort in België enkel gevonden op Teucrium chamaedrys, maar ze komt ook voor op Teucrium montanum en Jurinea cyanoides.
|
Familie: Gracillariidae
-
Slechts één oude melding uit de provincie Antwerpen. Hoogstwaarschijnlijk uitgestorven.
-
Ook op Castanea sativa, liefst jonge boompjes 4–10 jaar oud.
|
|
|
