Aanvankelijk een redelijk kleine, witte, ronde vouwmijn. In een later stadium groter met onderaan een hele reeks fijne lengteplooitjes. Aan de bovenkant is de omtrek van de mijn goed te zien door een cirkel van witte puntjes, daar waar het bladgroen is weggevreten. Enkel in het allerlaatste stadium wordt ook het centrum van de mijn opgegeten en dan is de mijn van bovenaf zeer goed zichtbaar als een lichtgroene tot witte vlek. De mijn wordt haast nooit aan de bladrand gevormd en soms zijn er verschillende mijnen per blad.