U bent hier

Home

Rubus fruticosus

  • Hieronder alle soorten die op gewone braam voorkomen.
Coleophora albicostella - Aardbeikokermot
Aardbeikokermot
Familie: Coleophoridae
  • Een erg zeldzame soort met een sterk vermoeden dat ze uitgestorven is. Er is slecht één oude melding uit Brabant voor 1980.
Coleophora potentillae - Braamkokermot
Braamkokermot
Familie: Coleophoridae
Coleophora ahenella - Heksenmutskokermot
Heksenmutskokermot
Familie: Coleophoridae
  • De koker lijkt op die van C. violacea.
  • Naast de gewone voedselplant Vuilboom (Rhamnus frangula) leeft de soort sporadisch op tal van andere struiken en planten.
Coleophora violacea - Witsprietkokermot
Witsprietkokermot
Familie: Coleophoridae
  • De kokers zijn zowel boven- als onderzijdig te vinden.
  • Deze soort is zeer polyfaag en leeft vooral op Rosaceae.
  • Lapjes worden over het algemeen uitgesneden uit de bovenepidermis.
Incurvaria praelatella - Aardbeiwitvlekmot
Aardbeiwitvlekmot
Familie: Incurvariidae
  • Er kunnen meerdere mijnen per blad voorkomen.
Stigmella aurella - Braammineermot
Braammineermot
Familie: Nepticulidae
Ectoedemia rubivora - Bramenblaasmijnmot
Bramenblaasmijnmot
Familie: Nepticulidae
  • Meestal meerdere mijnen per blad (te zien op fig. 11 & 12). Door plaatsgebrek kunnen er meerdere rupsen sterven.
  • De omgeving rond de beginmijn kan soms roodachtig verkleuren.
  • Heel lokaal kan de soort zeer algemeen voorkomen.
Stigmella splendidissimella - sierlijke braammineermot
Sierlijke braammineermot
Familie: Nepticulidae
  • Het verschil tussen Stigmella splendidissimella en aurella is moeilijk.
  • Verlaten mijnen op braam kleuren wit.
Coptotriche marginea - Gele bramenvlekmot
Gele bramenvlekmot
Familie: Tischeriidae
  • De meeste gewone Coptotriche-soort op braam.
  • Vertoont grote fluctuaties in het voorkomen: sommige jaren zeer algemeen, soms zeldzamer.
Coptotriche heinemanni - Zwarte bramenvlekmot
Zwarte bramenvlekmot
Familie: Tischeriidae
  • Zeer zeldzaam. Voor 2019 slechts eenmaal in het zuiden van het land waargenomen door Erik van Nieukerken in Torgny in 1999.
  • Na meer dan 20 jaar geen meldingen opnieuw gemeld uit meerdere plaatsen in ons land. Door de Werkgroep Bladmineerders in 2019 in de provincie Luxemburg en door Wim Declercq in 2019 in Namen en Henegouwen.