U bent hier
Heliozela sericiella (Haworth, 1828)
Het ei wordt afgelegd onder de schors van jonge twijgen van eik.
De wit-gele rups heeft een bruine kop en twee zwarte vlekken op het prothoracale segment.
De rups begint met de twijg uit te mijnen, daarna gaat de rups via de bladsteel de bladbasis binnen en maakt daar een rond blaasmijntje dat ze dan later uitsnijdt. Met dat uitgemijnd stukje kruipt de rups naar de grond om zich daar vast te spinnen en te verpoppen. Soms kan die mijn dicht tegen de bladbasis liggen maar soms kan deze vrij ver in het blad liggen. Heel soms zijn er twee mijnen per blad te vinden, die dan meestal elk aan hun kant liggen. Maar dus niet op foto 5 waar er twee mijnen aan één en dezelfde kant liggen.
Het uitgemijnde stukje is ongeveer 3 mm breed en 4 à 5 mm lang.
De rups verpopt in de strooisellaag.
- Deze zeldzame soort wordt de laatste tijd meer en meer waargenomen.
- Het gemineerde stuk hoofdnerf is meestal duidelijk verkleurd en opgezwollen.
Info omtrent de verspreiding op Catalogue of the Lepidoptera of Belgium.
Deze soort komt bijna overal in Europa voor.
De motjes vliegen in één generatie per jaar gedurende de maand mei en juni. De rupsen zijn volgroeid eind juli.
