U bent hier
Stigmella hemargyrella (Kollar, 1832)
Meestal ligt het ei aan de bovenkant van het blad dicht tegen de bladrand en bijna nooit in de omgeving van de hoofdnerf.
De bleek geelgroene rups heeft een transparante bleekbruine kop.
De mijn is een lange kronkelende gang die vaak zijnerven kruist. In het begin van de gang ligt het zwarte frass in een centrale lijn maar gaat algauw over in een brede donkerbruine frasslijn die in duidelijke boogjes ligt. Later in de mijn ligt het meer onregelmatig verspreid. Het allerlaatste gedeelte ligt het zwarte frass weerom in een centrale lijn.
De cocon is bleekgeel.
- Op Beuk (Fagus sylvatica) komen twee soorten Nepticulidae voor die gelijkaardige mijnen maken.
- Bij Stigmella hemargyrella wordt het eitje aan de bladrand gelegd of niet ver daarvan. Dus de gang loopt van de bladrand in de richting van de hoofdnerf.
- Bij Stigmella tityrella wordt het eitje in een nerfoksel aan de hoofdnerf afgelegd. Dus bij deze soort loopt de gang van aan de hoofdnerf in de richting van de bladrand.
Een gewone soort die overal te vinden is in België maar toch minder in aantal dan Stigmella tityrella die op dezelfde waardplant voorkomt.
De soort komt zo goed als overal in Europa voor. Portugal, Luxemburg en Noorwegen hebben de soort nog niet op de lijst staan.
De motjes vliegen in twee generaties van april tot mei en van eind juni tot begin augustus. Minerende rupsen zijn te vinden vanaf het midden van juni tot het eind van de maand juli en dan van september tot oktober.
