You are here
Tuta absoluta (Meyrick, 1917)
De imago's van deze soort zijn over het algemeen weinig getekend grijsbruin en hebben een spanwijdte van 9 tot 11 mm.
Het ei wordt afgelegd aan de onderkant van het blad van allerlei Solanaceae.
Het begin van de mijn is een voldiepe gang die onregelmatig verloopt. Daarna wordt een blaasmijn gevormd die onregelmatig is en uitlopers heeft her en der in het blad; het zwarte frass ligt korrelig verspreid. De rups kan de mijn verlaten en ergens anders een andere mijn starten. De rups mineert niet alleen de bladeren maar kan ook in de vruchten en in de stengel zitten zodat dat de planten er aan kapot kunnen gaan.
De rups verpopt buiten de mijn.
- In 2011 is deze exoot, afkomstig van Zuid-Amerika, voor het eerst in open lucht in België minerend aangetroffen door Chris Snyers.
- Een soort die ongewild was geïntroduceerd in Europa en die nu in zuidelijk Europa een ernstige bedreiging vormt in de tomaten- en aardappelteelt.
- In het zuiden van Europa ook nog op tal van andere planten zoals: Datura ferox, Lycium chilense, Nicotina glauca, Solanum elaegagnifolium, S. lyratum, S. muricatum, S. melongena, S. viride.
- Op de site van Willem Ellis staan nog een hele hoop andere planten vermeld. Capsicum annuum, Chenopodium album, Convolvulus arvensis, Datura stramonium, Lycium chilense, Lycopersicon esculentum, hirsutum, Nicotiana tabacum, Petunia, Phaseolus vulgaris, Schizanthus, Solanum triflorum.
Info omtrent de verspreiding op Catalogue of the Lepidoptera of Belgium.
Sinds de introductie in Europa heeft de soort zich voornamelijk verspreid in West- en Zuid-Europa. Het meest oostelijk waargenomen in Litouwen.
Bij ons heeft deze soort vermoedelijk één a twee generaties per jaar maar in het zuiden van Europa, waar de temperatuur veel hoger ligt, zijn er veel meer generaties per jaar. Als de temperatuur tussen de 25 - 30°C ligt en als er steeds voedsel aanwezig blijft kan deze soort 10 tot 12 generaties per jaar hebben.
