You are here
Bedellia somnulentella (Zeller, 1847)
Het ei wordt over het algemeen dicht tegen of op een nerf gelegd, zowel aan de boven -als onderzijde.
De jonge gangmijn-makende rupsen zijn geelgroen van kleur. Oudere rupsen zijn geelgroen met een opvallende rij van bruinrode vlekken, de prothoracale plaat is bruin; de anale plaat is grijs tot zwart.
De jonge rupsen maken een gangmijntje waarin het zwarte frass lineair ligt. De rups kan daaropvolgend een blaasmijn maken maar dat gebeurt niet altijd. Ze kan op één der welke plaats een nieuwe mijn beginnen. Wanneer de rupsen groter worden maken ze blaasmijnen waar meestal het frass wordt verwijderd uit de mijn doordat de rups met het achterste van het lichaam uit de mijn blijft steken.
De grijsbruine pop hangt in spinseldraden die aan de onderkant van het blad door de rups werden gesponnen, er wordt geen cocon gemaakt.
- De rupsen maken verschillende mijnen en als ze verhuizen van de oude mijn naar een nieuwe spinnen ze een aantal draden aan de onderkant van het blad, doordat de rups een groot gedeelte van het frass naar buiten werkt blijft dit gedeeltelijk hangen in deze draden.
- Deze soort kan ook op andere soorten Convolvulus (Synonym = Calystegia) voorkomen en ook op Ipomoea purpurea.
Info omtrent de verspreiding op Catalogue of the Lepidoptera of Belgium.
Bedellia somnulentella komt zo goed als overal voor in Europa. Maar ook in de rest van de wereld is deze soort goed vertegenwoordigd.
De motjes vliegen in twee generaties per jaar gedurende de maand augustus en van eind september tot in mei. Ze overwinteren als imago.
Minerende rupsen zijn te vinden vanaf eind juni tot ver in oktober.
