You are here
Phyllonorycter issikii (Kumata, 1963)
Het voorste gedeelte van de rups is witachtig, het achterste gedeelte eerder gelig. De kop is iets donkerder gekleurd.
Redelijk vlakke vouwmijn aan de onderkant van het blad. Dikwijls enkele mijnen samen op één blad. De frass wordt opgeslagen in een hoekje van de mijn. Wanneer er verscheidene mijnen op één blad voorkomen, kan het blad gedeeltelijk samentrekken of zelfs helemaal oprollen.
Verpopping in de mijn. Wanneer een imago uit de pop kruipt steekt het pophuidje half uit de mijn.
- Oorspronkelijk beschreven uit Japan, sindsdien heeft deze soort zich naar het westen uitgebreid. In 2011 heeft ze België bereikt. Op plaatsen waar de voedselplant (linde) groeit, kan de soort erg talrijk worden.
- Ook op andere lindesoorten, maar Tilia cordata is veruit de voornaamste voedselplant.
- Sinds 2011 werd de soort slechts op een paar plaatsen waargenomen en nooit meer dan 5 mijnen op één plaats tot het najaar van 2015 toen op één plaats, waar verschillende tientallen lindebomen stonden, honderden mijnen werden gevonden, soms tot 9 mijnen per blad! In totaal werden er ongeveer 1250 mijnen gevonden van deze soort en dit is slechts een schatting die de werkelijkheid zeker nog niet benadert. Er werden mijnen gevonden op alle linde's die er stonden, tussen de 75 en 100 bomen. Op één tak met 100 bladeren zaten 98 mijnen, op ongeveer 70% van die bladeren werden mijnen gevonden.
Voor het eerst in België vermeld uit Limburg (2011). Nadien ook gevonden in de provincie Antwerpen, Luik en Vlaams-Brabant. Het is te verwachten dat de soort haar opmars naar het westen snel zal voortzetten.
Oospronkelijk beschreven uit Japan. Nadien heeft de soort zich voortdurend, en soms razendsnel naar het westen verspreid, waarschijnlijk na een introductie in Oost-Europa rond de jaren 1970. Vermeld uit China (http://www.gracillariidae.net/species_by_code/PHYLISSI). Nog niet waargenomen in Zuid-Europa, het GD Luxembourg en het Verenigd Koninkrijk.
Twee generaties per jaar: rupsen in juni en in september-oktober; motjes in mei en in augustus. De pop van de najaarsgeneraties overwintert in de mijn. Het valt wel op dat er van de verzamelde mijnen begin oktober 2015 toch een groot deel nog uit de pop kruipt en daarom wordt vermoed dat de soort ook kan overwinteren als imago!
