You are here
Phyllonorycter geniculella (Ragonot, 1874)
Afgezet aan de onderkant van het blad, meestal dicht tegen een bladnerf.
Aanvankelijk een kort en onopvallend gangmijntje aan de onderkant van het blad. Daarna een tamelijk brede vouwmijn, die soms het gangmijntje omvat. De epidermis bevat vele lengteplooien die dicht tegen mekaar liggen. Sommige mijnen liggen dichtbij de bladrand en dan kan die over de mijn omplooien. De frass wordt in een hoek van de mijn opgeslagen.
De rups spint een ijle cocon in de mijn waarin ze verpopt. De pop is zeer donkerbruin tot zwart. De pophuid steekt uit de mijn na de ontpopping van het imago.
- Over het hele land verspreid en redelijk gewoon.
- In België monofaag op Acer pseudoplatanus.
In alle provincies waargenomen en meestal tamelijk gewoon.
Palaearctisch: Europa, maar niet in Ierland, Noorwegen, Finland, het Iberisch schiereiland en de Balkan, vermeld uit Oekraïne (http://www.gracillariidae.net/species_by_code/PHYLGENI). Waargenomen in al onze buurlanden.
Twee generaties per jaar: rupsen van mei tot juli en in september-oktober; motjes in april-mei en van juli tot september. De pop overwintert in de mijn.
