Aanvankelijk zichtbaar als een smal zilverachtig streepje bovenop een nerf met een centraal bruin lijntje. Later uitgroeiend tot een witte, witgrijze tot zilverachtige vouwmijn aan de bovenkant van het blad, bijna steeds op de hoofdnerf of een goed ontwikkelde zijnerf. Eerst zonder noemenswaardige plooien, maar nadien met een hele rij lengteplooien zodat het blad naar boven krult. De frass wordt verspreid over de hele mijn in tegenstelling tot de mijn van Phyllonorycter leucographella. Het frass wordt aan de bovenzijde van de epidermis in de mijn vastgemaakt waardoor het lijkt of de mijn zwart gestippeld is.